Pokémonมีด้านที่น่ากลัว: รายการPokédex 5 รายการที่น่ากลัวที่สุด

Pokémonมีชื่อเสียงในด้านการอุทธรณ์ที่เป็นมิตรกับเด็กโดยมีเกมฉีดทุกเกมที่ได้รับการจัดอันดับ E สำหรับทุกคนเชิญผู้เล่นอายุน้อยเข้าสู่จักรวาลที่มีชีวิตชีวา ในขณะที่ตัวละครอันเป็นที่รักเช่น Pikachu และ Eevee มักจะใช้สปอตไลท์แฟรนไชส์ยังเก็บองค์ประกอบที่มืดกว่าไว้ภายในบัญชีมอนสเตอร์กระเป๋า รายการPokédexบางรายการเจาะลึกเรื่องราวการลักพาตัวและแม้แต่การฆาตกรรมการทอเรื่องราวสยองขวัญลงในเนื้อเรื่องของเกม

IGN ได้เน้นถึงสิ่งที่เราพิจารณารายการPokédexที่น่ากลัวที่สุดห้ารายการแม้ว่าจะเป็นเพียงไม่กี่อย่าง การกล่าวถึงอย่างมีเกียรติ ได้แก่ Mimikyu โปเกมอนที่น่ากลัวมันปลอมตัวเป็น Pikachu เพื่อดึงดูดเพื่อนทั้งหมดในขณะที่วางแผนต่อต้านมาสคอต; Haunter ซึ่งติดตามมนุษย์อย่างต่อเนื่องในตรอกซอกซอยมืดเพียงเพื่อเลียพวกเขาและชักนำให้เกิดอาการชักร้ายแรง และ Hypno มีชื่อเสียงในการแสดงเด็กโปเกมอนสำหรับการสะกดจิตและลักพาตัวเด็ก ๆ เพื่อบริโภคความฝันของพวกเขา

ในที่สุดมันก็เป็นวันศุกร์และเด็กสาวจากเมือง Floaroma ไม่สามารถมีความตื่นเต้นได้ เธอรีบเร่งผ่านอาหารเช้ากระตือรือร้นที่จะเริ่มต้นเลือกดอกไม้วันหยุดสุดสัปดาห์ งานประจำปีเป็นที่โปรดปรานของเธอและเธอปรารถนาวันที่โรงเรียนจนจบเพื่อที่เธอจะได้ใช้เวลาหัวเราะและยิ้มกับพ่อแม่ของเธอ เธอวิ่งไปที่ Windworks Valley ซึ่งเป็นสถานที่ที่รู้จักกันดีในเรื่องดอกไม้ที่เป็นเอกลักษณ์แม้จะรู้ถึงอันตรายของการออกไปคนเดียวโดยไม่มีโปเกมอน แต่เธอเชื่อว่าพื้นที่นั้นเป็นพื้นที่ที่ปลอดภัยและเงียบสงบที่สุดใน Sinnoh

เมื่อมาถึงหญิงสาวได้รับการต้อนรับจากทะเลสีชมพูสีเหลืองและสีแดง ถึงกระนั้นความสนใจของเธอก็ถูกมองเห็นด้วยสายตาที่น่าหลงใหลมากขึ้น: บอลลูนสีม่วงที่เปล่งประกายและแวววาวลอยอยู่ในสายลม น่ารักเธอเอื้อมมือไปหาสายของมันเท่านั้นที่จะตกใจเมื่อบอลลูนหันไปเผชิญหน้ากับเธอด้วยไม้กางเขนสีเหลืองขนาดใหญ่และดวงตาสีดำที่ว่างเปล่าสองดวง มันดึงเบา ๆ แล้วเธอก็หัวเราะคิกคักในตอนแรก แต่เมื่อบอลลูนดึงเธอสูงขึ้นและไกลออกไปสายเชือกพันรอบข้อมือของเธอ หญิงสาวที่ไม่หนักเกินไปหรือหยาบเกินไปถูกพาตัวไปไม่เคยเห็นอีกเลย

Drifloon, บอลลูนโปเกมอน, ผสมผสานการบิดที่หนาวเหน็บลงในภาพที่ไร้เดียงสาของการเล่นของเด็ก ในขณะที่บางรายการของPokédexนั้นไม่รุนแรงโดยสังเกตว่ามันเกิดขึ้นจากวิญญาณของผู้คนและโปเกมอนคนอื่น ๆ เจาะลึกเข้าไปในดินแดนที่มืดกว่า “ มันดึงมือของเด็ก ๆ เพื่อขโมยพวกเขาออกไป” เตือนหนึ่งรายการ "เด็กทุกคนที่ผิดพลาด Drifloon เป็นบอลลูนและถือไว้ที่มันอาจจะหายไป" เตือนอีกคนหนึ่ง หนึ่งในสามกล่าวเสริมว่า "ร่างกายกลมของมันเต็มไปด้วยวิญญาณและขยายทุกครั้งที่มันนำไปสู่ใครบางคนออกไป" การปรากฏตัวที่ลึกลับของ Drifloon เฉพาะในวันศุกร์ที่ Valley Windworks ใน Diamond และ Pearl รวมกับรายการPokédexที่เป็นลางไม่ดีเปลี่ยนความอยากรู้อยากเห็นให้กลายเป็นเรื่องราวการหายตัวไปของการหายตัวไป

Banette

พ่อแม่ของเด็กชายดูอย่างช่วยไม่ได้เพราะอาการของเขาแย่ลง ไข้ของเขาถูกแทงผิวหนังของเขาเปลี่ยนเป็นสีเทาและคำพูดของเขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ แม้จะมีการปรึกษาหารือกับแพทย์ที่ดีที่สุดจาก Mauville และ Slateport สุขภาพของเขาก็ลดลง ในช่วงเวลาแห่งความชัดเจนที่หายวับไปเด็กชายคนนั้นกระซิบ "ตุ๊กตาของฉัน" อย่างสิ้นหวังพ่อแม่ของเขานำเสนอของเล่นต่าง ๆ จากคอลเล็กชั่นของเขารวมถึง Pikachu, Lotad, Skitty และ Treecko แต่เขาปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด

สับสนผู้ปกครองค้นหาทุกมุมบ้านของพวกเขาในที่สุดก็ค้นพบตุ๊กตาจางหายไปด้วยดวงตาสีแดงที่เปล่งประกายและปากซิปสีทองใต้เตียง แม่จำได้ว่ามันเป็นตุ๊กตาที่เธอทิ้งเมื่อหลายปีก่อนแทนที่ด้วยตุ๊กตาโปเกมอนรุ่นใหม่จาก Lilycove ตุ๊กตาตอนนี้ชื้นเสียหายและปกคลุมด้วยหมุดคมดูเหมือนจะจ้องมองเธอเมื่อเธอดึงมันออกมา เด็กชายเอื้อมมือไปหามันและในขณะที่เขาทำตุ๊กตาก็กระโดดจากมือของเธอและออกไปนอกหน้าต่าง สำหรับความประหลาดใจของพวกเขาสภาพของเด็กชายดูเหมือนจะดีขึ้นเล็กน้อย

แม้แต่โปเกมอนก็ไม่ได้มีภูมิคุ้มกันต่อความสยองขวัญคลาสสิกในเกมที่เหมาะกับครอบครัว Banette, Marionette Pokémonเป็นที่ระลึกถึง Annabelle หรือ Chucky ซึ่งรวบรวมจิตวิญญาณที่พยาบาทของของเล่นที่ถูกทิ้ง “ ตุ๊กตาที่กลายเป็นโปเกมอนเหนือความเสียใจจากการถูกทิ้งมันแสวงหาเด็กที่ปฏิเสธมัน” อ่านหนึ่งรายการ อีกรัฐหนึ่ง "โปเกมอนตัวนี้พัฒนาจากตุ๊กตาที่ถูกทิ้งร้างซึ่งสะสมความเสียใจ รายการที่สามมีความชัดเจนมากขึ้น: "มันเป็นของเล่นยัดไส้ที่ถูกโยนทิ้งไปและถูกครอบงำและเคยค้นหาคนที่โยนมันทิ้งไปเพื่อให้สามารถแก้แค้นได้" Banette ก่อให้เกิดอันตรายโดยการติดหมุดเข้าไปในตัวเองซึ่งทำให้เกิดความเจ็บปวดกับเด็กที่มันแสวงหา โดยการคลายซิปยิ้มกว้างหรือรักษาด้วยความรักอีกครั้งพลังงานเชิงลบของมันจะถูกกำจัดออกไป

ทราย

มันเป็นวันฤดูร้อนที่สมบูรณ์แบบบนเกาะ Melemele ที่ซึ่งผู้อยู่อาศัยมีความสุขกับแสงแดดที่ Big Wave Beach บางคนท่องบางคนอาบแดดและเด็ก ๆ ก็สร้างทราย ในขณะที่พระอาทิตย์ตกดินเด็กชายที่มุ่งมั่นยังคงมุ่งเน้นไปที่การทำให้แกรนด์แซนด์คาสเซิลของเขาสมบูรณ์แบบ ไม่รู้จักกับเขาทรายอื่น ๆ เริ่มเปลี่ยนไปและแปรเปลี่ยนและหล่อเงายาวในขณะที่เด็กชายสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่อยู่ข้างหลังเขา

หันไปรอบ ๆ เขาเผชิญหน้ากับโปเกมอนที่มีลักษณะคล้ายกับทรายพร้อมกับปากที่อ้าปากค้างและดวงตาที่ไร้วิญญาณ สมมติว่ามันเป็นมิตรเด็กชายเอื้อมมือไปหาจอบสีแดงที่ฝังอยู่ในหัวของมันเพียงเพื่อให้มือของเขากลืนทั้งหมด เขากรีดร้องและพยายามดึงออกไป แต่โปเกมอนเหมือน Quicksand บริโภคแขนทั้งหมดของเขาและในที่สุดทั้งร่างกายของเขา

ตรงกันข้ามกับความสัมพันธ์ที่สนุกสนานกับ Sandcastles, Sandygast มีลักษณะที่น่ากลัว “ ถ้าคุณสร้างเนินทรายเมื่อคุณเล่นทำลายพวกเขาก่อนกลับบ้านหรือพวกเขาอาจถูกครอบงำและกลายเป็นทราย” เตือนหนึ่งรายการ อีกอย่างหนึ่งเผยให้เห็นว่า "Sandygast ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ชายหาดมันใช้การควบคุมของทุกคนที่เอามือเข้าไปในปากของมันบังคับให้พวกเขาทำให้ร่างกายของมันใหญ่ขึ้น" สยองขวัญที่แท้จริงแผ่ออกไปเมื่อ Sandygast วิวัฒนาการมาเป็น Palossand ซึ่งมีรายการบันทึก "Palossand เป็นที่รู้จักกันในชื่อ Nightmare ชายหาดมันดึงเหยื่อลงไปในทรายโดยควบคุมทรายเอง ทั้ง Sandygast และ Palossand ให้อาหารเด็ก ๆ เพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นพร้อมกับอีกหนึ่งรายการยืนยันว่า "ฝังอยู่ใต้ปราสาทเป็นจำนวนมากของกระดูกแห้งจากผู้ที่มีพลังมันหมด"

มีความสุข

ฤดูกาลที่วุ่นวายได้สิ้นสุดลงและหญิงชราก็กลับไปว่ายน้ำตอนเช้าที่เงียบสงบในเมือง Undella เธอชอบเวลาที่เงียบกว่าแม้ว่าน้ำจะเย็นลง เมื่อมีการว่ายน้ำชายฝั่งเหล่านี้เป็นเวลา 70 ปีเธอก็ไม่ได้หยุดตอนนี้ แม้จะมีคลื่นที่ขาด ๆ หาย ๆ แต่เธอก็ว่ายด้วยความแข็งแรงที่ไม่คาดคิด แต่ก็รู้ตัวต่อมาว่าเธอล่องลอยไปไกลจากฝั่ง

ขณะที่เธอพยายามที่จะกลับมากระแสไฟฟ้าก็ดึงเธอออกไปไกลออกไป เหนื่อยเธอหยุดหายใจไม่ออกกำลังคืบหน้าเล็กน้อย จากนั้นโปเกมอนก็โผล่ขึ้นมาจากใบหน้าของเธอ สมมติว่ามันอยู่ที่นั่นเพื่อช่วยเธอจับมันและมันก็ถือเธอในทางกลับกัน ครู่หนึ่งเธอรู้สึกโล่งใจ แต่เมื่อเธอพยายามว่ายน้ำกลับมาเธอก็พบว่าตัวเองตรึง เธอเป็นอัมพาตเธอเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่โปเกมอนเริ่มจมลงลากเธอไปที่พื้นมหาสมุทร

Frillish โปเกมอนลอยอยู่ปกปิดธรรมชาติที่อันตรายถึงชีวิตที่อยู่เบื้องหลังรูปลักษณ์ที่เรียบง่าย ใช้ประโยชน์จากความกลัวทั่วไปของความลึกของมหาสมุทรที่ไม่รู้จักการล่าสัตว์อันน่ากลัวจากถ้ำใต้น้ำ “ ด้วยแขนที่มีลักษณะคล้ายม่านบาง ๆ ล้อมรอบร่างของคู่ต่อสู้มันจะจมลงไปที่พื้นมหาสมุทร” อธิบายหนึ่งรายการ อีกอย่างหนึ่งเผยให้เห็นว่า "แขนที่คล้ายม่านบาง ๆ ของมันมี stingers พิษนับหมื่นพวกเขาเป็นอัมพาตเป็นเหยื่อด้วยพิษจากนั้นลากพวกเขาลงไปที่ขนของพวกเขาห้าไมล์ใต้พื้นผิว" ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของ Frillish ยังคงมีสติในขณะที่พวกเขาถูกดึงไปยังหลุมฝังศพของพวกเขาตระหนักถึงการลงโทษที่ใกล้เข้ามาของพวกเขาอย่างเต็มที่

คนขี้ขลาด

เขารู้ว่าเขาไม่ควรออกไปโดยเฉพาะในช่วงพายุหิมะบนภูเขา กระนั้นเสียงของผู้หญิงที่ร้องไห้และเคาะประตูของเขาบังคับให้เขาค้นหา เมื่อรวมเข้าด้วยกันเขาก้าวเข้าสู่พายุที่ไม่เห็นแก่ตัวสูญเสียตลับลูกปืนอย่างรวดเร็ว

โล่งใจที่พบถ้ำเขาลอบเข้าไปข้างในเพื่อหาที่หลบภัยจากความหนาวเย็นอย่างไม่หยุดยั้ง ข้างในอากาศหนาวจัด แต่มันก็ดีกว่าหันหน้าไปทางพายุหิมะ จุดไฟโคมไฟเขาค้นพบกำแพงถ้ำที่ห่อหุ้มด้วยน้ำแข็งและเมื่อเขามองเข้าไปใกล้เขาไม่ได้เห็นเพียงแค่น้ำแข็ง แต่ร่างกายถูกแช่แข็งภายใน ตกใจเขารู้ว่าใบหน้าหนึ่งไม่ใช่ภาพสะท้อนของเขา แต่เป็นของชายอีกคนหนึ่งติดอยู่ในน้ำแข็ง ในขณะที่เขาหันไปหาโปเกมอนน้ำแข็งปิดกั้นเส้นทางของเขา มันหายใจออกลมหายใจที่เยือกแข็งห่อหุ้มเขาไว้ในน้ำแข็งทำให้เขากลายเป็นตกแต่งอีกครั้งในถ้ำที่หนาวเหน็บ

Froslass รวบรวมตำนานของYōkai Yuki-onna ญี่ปุ่นและ Medusa กรีก “ วิญญาณของผู้หญิงที่หลงทางบนภูเขาหิมะมีน้ำแข็งกลายเป็นโปเกมอนตัวนี้อาหารที่มันชอบมากที่สุดคือวิญญาณของมนุษย์” รายการหนึ่ง “ มันค้างนักเดินทางไกลที่มาปีนภูเขาหิมะและพาพวกเขากลับไปที่บ้านมันไปตามผู้ชายที่คิดว่ามันหล่อ” อีกคนอธิบาย รายการเพิ่มเติมอธิบายว่า Froslass ล่อเหยื่อในช่วงพายุหิมะลากพวกเขาไปที่ถ้ำเพื่อจัดเรียงพวกเขาเป็น "การตกแต่ง" ธรรมชาติที่หนาวเหน็บของ froslass นั้นไม่อาจปฏิเสธได้ผสมผสานกับคติชนวิทยาที่มีความเป็นจริงที่น่ากลัว