Pokémon ma upiorną stronę: 5 najbardziej przerażających wpisów Pokédex

Pokémon jest znany z przyjaznego dzieciom uroku, a wszystkie główne gry otrzymują E dla wszystkich, zapraszając młodych graczy do jej żywego wszechświata. Podczas gdy ukochane postacie, takie jak Pikachu i Eevee, często zajmują się światłem reflektorów, franczyza zawiera również ciemniejsze elementy w listy kieszonkowych potworów. Niektóre wpisy Pokédex zagłębiają się w chłodne opowieści o uprowadzeniach, a nawet morderstwach, wplatając horrory w tkaninę gry.

IGN podkreśliło, co uważamy za pięć najtrwalszych wpisów Pokédex, choć to tylko kilka z wielu. Honorowe wzmianki obejmują Mimikyu, Pokémon tak upiorne, że maskowatą jako Pikachu, aby przyciągnąć przyjaciół, a wszystko to spisując się przeciwko maskotce; Haunter, który ukradnie podąża za ludźmi w ciemne alejki, tylko po to, by ich lizać i wywołać śmiertelne konwulsje; i Hypno, znane w pokazie dzieci Pokémon dla hipnotyzowania i uprowadzenia dzieci do spożywania ich marzeń.

W końcu był piątek, a młoda dziewczyna z Floaroma Town nie mogła powstrzymać jej podniecenia. Z niecierpliwością rzuciła się przez śniadanie, chętnie rozpoczęła weekendowe zbieranie kwiatów. Doroczne wydarzenie było jej ulubionym i tęskniła za zakończeniem dnia szkolnego, aby mogła spędzić czas na śmianiu się i uśmiechaniu się z rodzicami. Pobiegła w kierunku Valley Windworks, miejsca znanego z unikalnych kwiatów, mimo że znała niebezpieczeństwa związane z wyruszeniem samotnie bez Pokémona. Uważała jednak, że obszar ten jest najbezpieczniejszym i najbardziej spokojnym w Sinnoh.

Po przyjeździe dziewczyna powitała morze różowych, żółtych i czerwonych kwiatów. Jednak jej uwaga została przyciągnięta bardziej czarującym widokiem: lśniącym, fioletowym balonem dryfującym na wietrze. Urzekła się po jego sznur, ale zaskoczono, gdy balon odwrócił się do niej z dużym żółtym krzyżem i dwoma pustymi czarnymi oczami. Szarpało się delikatnie, a ona na początku chichocząc, chichocząc. Ale gdy balon wyciągnął ją wyżej, sznurek mocno owinął się wokół nadgarstka. Dziewczyna, ani zbyt ciężka, ani zbyt szorstka, nie została wyprowadzona, nigdy więcej nie można jej zobaczyć.

Drifloon, balon Pokémon, wlewa mrożące relaks w niewinnym obrazie zabawki dziecka. Podczas gdy niektóre z jego wpisów Pokédex są łagodne, zauważając, że powstają je duchy ludzi i Pokémon, inne zagłębiają się na ciemniejsze terytorium. „Wciąga się na ręce dzieci, aby je ukraść” - ostrzega jeden wpis. „Każde dziecko, które popełnia błędy Drifloon za balon i trzyma się tego, może zaginąć”, ostrzega kolejna. Trzeci dodaje: „Jego okrągłe ciało jest nadziewane duszami i rozszerza się za każdym razem, gdy kogoś odprowadza”. Tajemnicze występy Drifloon tylko w piątki w Valley Windworks w Diamond i Pearl, w połączeniu z złowieszcznymi wpisami Pokédex, przekształcają ciekawość w nawiedzającą opowieść o zniknięciu.

Banette

Rodzice chłopca bezradnie obserwowali, jak jego stan się pogorszył. Jego gorączka wzrosła, jego skóra stała się szaro, a jego mowa stała się niezrozumiała. Pomimo konsultacji z najlepszymi lekarzami z Mauville i Slateport, jego zdrowie pogorszyło się. W ulotnym momencie jasności chłopiec wyszeptał: „Moja lalka”. Zdesperowany, jego rodzice przedstawili mu różne zabawki z jego kolekcji, w tym Pikachu, Lotad, Squitty i Treecko, ale odrzucił je wszystkie.

Zagospodowani rodzice przeszukali każdy zakątek swojego domu, w końcu odkrywając wyblakłą, poszarpaną lalkę o lśniących czerwonych oczach i złotym zamek błyskawicznym pod łóżkiem. Matka rozpoznała to jako lalkę, którą odrzuciła lata temu, zastąpiona nowszymi lalkami Poké z Lilycove. Lalka, teraz wilgotna, uszkodzona i pokryta ostrymi szpilkami, zdawała się patrzeć na nią, gdy ją odzyskała. Chłopiec sięgnął po to i jak to zrobił, lalka zeskoczyła z jej rąk i przez okno. Ku ich zdziwieniu stan chłopca zdawał się nieznacznie poprawić.

Nawet Pokémon nie jest odporny na klasyczne horrory w swoich rodzinnych grach. Banette, Marionette Pokémon, przypomina Annabelle lub Chucky, ucieleśniając mściwy duch odrzuconej zabawki. „Lalka, która stała się Pokémonem nad urazą od bycia śmieciowym. Szuka dziecka, które je odrzuciło” - czyta jeden wpis. Inne stwierdza: „Ten Pokémon rozwinął się z opuszczonej lalki, która zgromadziła urazę. Jest to widoczne w ciemnych alejach”. Trzeci wpis jest bardziej wyraźny: „To wypchana zabawka, która została wyrzucona i opętała, szukając tego, który go wyrzucił, aby mogła dokonać zemsty”. Banette wyrządza krzywdę, przyklejając piny do siebie, co powoduje ból dla dziecka, którego poszukuje. Tylko poprzez rozpakowanie jego szerokiego uśmiechu lub ponowne traktowanie go miłością można rozbić jego negatywną energię.

Sandygast

To był idealny letni dzień na wyspie Melemele, gdzie mieszkańcy cieszyli się słońcem na Big Wave Beach. Niektórzy surfowali, inni opalali się, a dzieci zbudowały piaski. Gdy słońce zachodzi, pozostał zdeterminowany chłopiec, skoncentrował się na doskonaleniu swojego wielkiego piasku. Bez wiedzy inne piaski zaczęły się zmieniać i przekształcać, rzucając długie cienie, gdy chłopiec w końcu zauważył ruch za nim.

Odwracając się, zmierzył się z Pokémonem przypominającym piasek, wraz z lukami i bezdusznymi oczami. Zakładając, że był przyjazny, chłopiec sięgnął po czerwoną łopatkę osadzoną w głowie, ale po to, aby jego ręka połknęła całość. Krzyczał i próbował się odsunąć, ale Pokémon, podobnie jak Quicksand, pochłonął całe jego rękę i ostatecznie całe ciało.

W przeciwieństwie do radosnych skojarzeń z piaskowcami, Sandygast ma złowrogą naturę. „Jeśli zbudujesz kopce piasku, gdy grasz, zniszcz je przed powrotem do domu lub mogą zostać opętani i stać się Sandygastem”, ostrzega jeden wpis. Inny ujawnia: „Sandygast zamieszkuje głównie plaże. Przejmuje kontrolę nad każdym, kto wkłada rękę do ust, zmuszając ich do zwiększenia jego ciała”. Prawdziwy horror rozwija się, gdy Sandygast ewoluuje w Palossand, którego wpisy zauważają: „Palossand jest znany jako koszmar plażowy. Pociąga ofiarę w piasek, kontrolując sam piasek, a następnie wysysa ich dusze”. Zarówno Sandygast, jak i Palossand życzą dzieciom, aby stać się silniejsze, z kolejnym wpisem potwierdzającym: „Pochowane pod zamkiem znajdują się masy suszonych kości od tych, których witalność wyczerpała”.

Frillish

Pracowity sezon się skończył, a stara kobieta rozkoszowała się spokojnym porannym pływaniem w Undella Town. Wolała cichsze czasy, nawet jeśli woda była chłodniejsza. Przez 70 lat pływając te brzegi, nie zamierzała się teraz zatrzymać. Pomimo wzburzonych fal, pływała z nieoczekiwanym wigorem, zdając sobie sprawę, że później dryfowała zbyt daleko od brzegu.

Gdy próbowała wrócić, prąd wyciągnął ją dalej. Wyczerpana, zatrzymała się, by złapać oddech, robiąc niewielkie postępy. Następnie Pokémon przesyłał się od jej twarzy. Zakładając, że to pomogła, zrozumiała to i trzymała ją w zamian. Przez chwilę poczuła ulgę, ale kiedy próbowała odpłynąć, znalazła się unieruchomioną. Sparaliżowana, obserwowała bezradnie, jak Pokémon zaczął tonąć, ciągnąc ją na ocean.

Frillish, pływający Pokémon, ukrywa śmiertelną naturę za swoim prostym wyglądem. Wykorzystując wspólne obawy przed nieznanymi głębinami oceanicznymi, faliskie polujące z podwodnego legowiska. „Dzięki cienkim, przypominającym zasłonę ramion owiniętym wokół ciała przeciwnika, opadają na dna oceanu”, opisuje jedno wejście. Inny ujawnia: „Jego cienkie, podobne do zasłony ramiona mają dziesiątki tysięcy trujących żądłach. Paraliżują ofiarę trucizną, a następnie ciągną je do swoich kryjówek, pięć mil pod powierzchnią”. Ofiary Frillisha pozostają świadome, gdy są przyciągane do swoich wodnistych grobów, w pełni świadomych ich zbliżającego się zagłady.

Froslass

Wiedział, że nie powinien był wyruszyć, szczególnie podczas zamieci na górze. Jednak dźwięk płaczącej kobiety i pukanie do jego drzwi zmusiło go do przeszukania. Zakapał się, wkroczył w oślepiającą burzę, szybko tracąc łożyska.

Z ulgą znalazłem jaskinię, wciągnął do środka, szukając schronienia przed nieustępliwym zimnem. Wewnątrz powietrze było nienaturalnie mroźne, ale było lepsze niż zmierzanie do zamieci. Oświetlając latarnię, odkrył ściany jaskini zamknięte w lodzie, a gdy spojrzał bliżej, widział nie tylko lód, ale zamrożone ciała. Zaskoczony zdał sobie sprawę, że jedna z twarzy nie była jego odbiciem, ale refleksja innego człowieka, uwięziona w lodzie. Kiedy odwrócił się, by uciekać, lodowata Pokémon zablokował jego ścieżkę. Wydychał zamarzający oddech, otaczając go lodem, zamieniając go w kolejną dekorację w chłodnym legowisku.

Froslass ucieleśnia mity japońskiego Yōkai Yuki-Anna i greckiej Meduzy. „Dusza kobiety zagubionej na zaśnieżonej górze posiadała sopel, stając się tym Pokémonem. Jedzenie, które najbardziej lubi, to dusze ludzi”, stwierdza jeden wpis. „Zamraża turystów, którzy przybyli, aby wspinać się po śnieżnych górach i przenosi je z powrotem do domu. Trzyma się tylko po mężczyzn, którzy uważają, że są przystojni” - wyjaśnia inny. Kolejne wpisy opisują, w jaki sposób Froslass przyciąga ofiary podczas zamieci, ciągnąc je do swojej jaskini, aby jeździć jako „dekoracje”. Wpełniająca natura Froslass jest niezaprzeczalna, mieszając folklor z przerażającą rzeczywistością.