Yasuke in Shadows: een nieuwe kijk op Assassin's Creed

Dankzij een hernieuwde focus op de kernconcepten waarop de serie oorspronkelijk was gebouwd, levert Assassin's Creed Shadows de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. Met het Parkour -systeem van de game, die doet denken aan de vloeibaarheid die wordt gezien in eenheid , kunt u naadloos overstappen van de grond naar kasteel daken. De toevoeging van een worstelende haak verbetert verder uw vermogen om strategische uitkijkpunten snel te bereiken. Op een koord hoog boven je vijanden, je bent gewoon een druppel verwijderd van het uitvoeren van de perfecte moord - zolang je maar speelt als NAOE, de Agile Shinobi -hoofdrolspeler van de game. Schakel echter over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler, en je staat in voor een compleet andere gameplay -ervaring.

Yasuke is traag, onhandig en niet in staat om stille moorden te doden. Zijn klimvaardigheden zijn zo beperkt dat ze lijken op die van een voorzichtige grootouder. Hij staat in schril contrast met de typische Assassin's Creed -hoofdrolspeler, waardoor hij een van de meest intrigerende maar verwarrende ontwerpkeuzes van Ubisoft is. Spelen als Yasuke voelt alsof je weggaat van de traditionele Assassin's Creed -ervaring.

Aanvankelijk was het enorme verschil tussen de mogelijkheden van Yasuke en de kernfilosofie van de serie frustrerend. Wat is het doel van een Assassin's Creed -hoofdrolspeler die moeite heeft om te klimmen en geen heimelijke verwijdering kan uitvoeren? Toch, hoe meer ik als hij speelde, hoe meer ik het unieke perspectief op prijs stelde dat hij voor het spel brengt. Het ontwerp van Yasuke, hoewel gebrekkig, behandelt kritieke kwesties waarmee de serie de afgelopen jaren heeft geworsteld.

Je kunt pas enkele uren na de campagne als Yasuke spelen, nadat je je eerste keer hebt besteed aan het beheersen van NAOE's snelle en heimelijke bewegingen. Overgang naar Yasuke nadat hij gewend is geraakt aan de behendigheid van NAOE is schokkend. Deze torenhoge samurai is te groot en luidruchtig om effectief door vijandelijke kampen te sluipen en kan nauwelijks iets hoger klimmen dan zijn eigen hoofd. Hij worstelt om houding te vinden op de uitsprakende daken die de straten van Japan langs de straten van Japan komen, en wanneer hij erin slaagt om te klimmen, is het pijnlijk traag. Op daken komt hij precair in evenwicht op de top, rechtop en komt voorzichtig naar voren. Deze beperkingen introduceren wrijving, waardoor schaalomgevingen aanvoelen als een karwei en vaak het gebruik van steiger en ladders vereisen om aanzienlijke vooruitgang te boeken.

Hoewel deze beperkingen Yasuke niet dwingen om op de grond te blijven, moedigen ze het zeker aan. Dit beperkt zijn vermogen om een ​​strategisch overzicht van het gebied te krijgen, waardoor het moeilijk is om bedreigingen in kaart te brengen en dienovereenkomstig te plannen. In tegenstelling tot NAOE, die kan vertrouwen op Eagle Vision om vijanden te benadrukken, heeft Yasuke niet zo'n voordeel. Kiezen om te spelen als hij betekent dat het opoffert van bijna alles behalve rauwe kracht.

Assassin's Creed is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning, concepten waar Yasuke rechtstreeks tegen staat. Spelen als hij voelt meer verwant aan Ghost of Tsushima dan Assassin's Creed , vooral gezien zijn gebrek aan stealth -training en afhankelijkheid van Samurai Sword -vaardigheden. De gameplay van Yasuke is gericht op felle gevechten, een functie waarvoor Tsushima wordt gevierd en Assassin's credo vaak bekritiseerd.

Spelen als Yasuke daagt je uit om te heroverwegen hoe je Assassin's credo kunt benaderen. Historisch gezien heeft de serie spelers in staat gesteld om moeiteloos overal te klimmen, verwant aan Spider-Men met messen. Yasuke verandert deze dynamiek. Hoewel veel gebieden buiten zijn bereik liggen, onthult een zorgvuldige observatie van de omgeving verborgen paden die speciaal voor hem zijn ontworpen. Een leunende boomstam kan bijvoorbeeld leiden tot een synchronisatiepunt, anders ontoegankelijk zonder een worstelende haak, of het open raam van een kasteel op de tweede verdieping kan worden bereikt door de trapachtige opstelling van de buitenmuur van de binnenplaats te volgen. Deze paden zijn aantrekkelijker om te ontdekken dan de hersenloze klauteren van eerdere games.

Deze paden brengen echter alleen Yasuke waar hij naartoe moet, zijn vrijheid beperkt voor algemene verkenning en het uitdagend maken om de hoge grond te krijgen om vijandelijke patrouillepatronen te observeren. Yasuke houdt zich niet aan de traditionele Assassin's Creed -benadering van het beoordelen van wachtbewegingen en vooruit plannen. Zijn enige stealth -vermogen, de vaardigheid "Brutal Assassination", is allesbehalve subtiel, waarbij een vijand op zijn zwaard wordt verbouwd, ze van de grond tilt en schreeuwt. Het is meer een openingsbeweging voor gevechten dan een stealth -takedown. Maar wanneer gevechten ontstaan, is het opwindend. Shadows beschikt over het beste zwaardspel dat de serie in meer dan tien jaar heeft gezien, met doelgerichte stakingen en een verscheidenheid aan technieken, van brute haastaanvallen tot het bevredigen van ripostes. Afwerkingsbewegingen zijn grafisch intens en creëren een schril contrast met de heimelijke aanpak van NAOE.

De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende karakters voorkomt het mengen van stijlen die worden gezien in eerdere games zoals Origins , Odyssey en Valhalla , waar direct conflict vaak domineerde. In Shadows betekent NAOE's kwetsbaarheid dat ze niet kan worden gevechten, waardoor spelers worden gedwongen te vluchten, te verplaatsen en de stealth -lus te resetten. Wanneer je een pauze van die spanning nodig hebt, kun je met Yasuke's kracht bestand zijn tegen de moeilijkste uitdagingen van de game. Zijn vaardigheidsboom, vol krachtige vaardigheden, maakt hem een ​​spannende strijder.

Het ontwerp van Yasuke is opzettelijk, maar het is een uitdaging om zich te verzoenen met de kernprincipes van Assassin's Creed - Stealthy Kills en Vertical Exploration. Terwijl personages als Bayek en Eivor te ver in actiegebied waagden, behielden ze nog steeds de fundamentele vaardigheden van de Creed -hoofdrolspeler van een moordenaar, zoals klimmen en het gebruik van verborgen messen. Yasuke, als samurai, is thematisch geschikt in zijn gebrek aan stealth- en klimvaardigheden, maar dit betekent dat je Assassin's Creed niet in de traditionele zin kunt spelen bij het beheersen van hem.

De echte uitdaging voor Yasuke is zijn tegenhanger, NAOE. Mechanisch is ze de beste Assassin's Creed -hoofdrolspeler in jaren. Haar stealth toolkit, gecombineerd met de verticaliteit van de Sengoku -periode Japanse architectuur, vervult de belofte om een ​​zeer mobiel stille moordenaar te worden. NAOE profiteert ook van de ontwerpveranderingen die Yasuke vormen; Hoewel ze bijna overal kan klimmen, is de "Stick to Every Surface" -benadering van de serie vervangen door iets realistischer. Dit vereist dat spelers klimroutes beoordelen en ankerpunten vinden voor de grijphaak, maar toch voor meer sprongen en sneller klimmen mogelijk - key -elementen die de open wereld transformeren in een moordenaar van een moordenaar . Op de grond is NAOE's gevecht net zo impactvol als die van Yasuke, hoewel ze niet zo lang in de strijd kan blijven bestaan. Dit roept de vraag op: waarom spelen als Yasuke wanneer NAOE een completere Assassin's Creed -ervaring biedt?

De bedoeling van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen aan te bieden met Yasuke en NAOE is bewonderenswaardig, maar het creëert een tweesnijdend zwaard. Yasuke's gameplay, hoewel contrasterend en meeslepend, verzet zich rechtstreeks tegen de fundamentele ideeën van Assassin's Creed . Hoewel ik altijd naar Yasuke zal terugkeren voor de sensatie van zijn gevecht, is het door NAOE dat ik de wereld van Shadows echt zal verkennen. Omdat als ik als NAOE speel, ik het gevoel heb dat ik Assassin's Creed speel.